Dear friends and family,

Inmiddels alweer een maand geleden dat ik hier een berichtje achterliet, enalweer twee weken geleden dat ik een weekje in Nederland verbleef. Wat gaat de tijd toch snel.

Voorafgaand aan mijn weekje vakantie kreeg ik Hollands bezoek van mijn lieve familie. Pap, Mam en Lizzy verbleven in een hotel wat slechts een straatje verder was gelegen. Heerlijk om daar na een lange werkdag heen te gaan en dan bij te komen. Sinds de herfstvakantie is Isabelle namelijk begonnen met haar nieuwe baan en draait zijlangere dagen. Ik dus ook... Van 8 uur 's morgens tot 8 uur 's avonds ben ik in de weer met de kids. Wat mij brengt op zo'n 48 uur per week. Reken maar dat je dan volop geniet van je vrije uurtjes.

En dan na het weekje Nederlandse visite heerlijk een weekje thuis zitten. Hoewel ik niet echt gezeten heb, want mijn familie en vrienden moesten natuurlijk bezocht worden. Gelukkig heb ik velen van jullie ook kunnen ontmoeten. Het was fijn om jullie allemaal weer te zien en te knuffelen. Bedankt! Met alle drukke afspraken en ontmoetingen die week vloog het dan ook zomaar voorbij en moest ik de zondag alweer naar huis. En dat verliep niet helemaal soepeltjes. Hoewel ik hartelijk werd ontvangen door mijn Franse familie sloop het verlangende gevoel naar thuis er toch een beetje in. En voor ik het wist zat ik met heimwee op mijn kamertje. Drie daagjes hield het aan en toenkreeg ik mijzelf toch maar weer zover om er van te genieten.

Ja ja, het leven van een au pair is niet altijd leuk.En dat wordtnog meerbevestigddoor het bericht dat mij gisteravond bereikte. Kiera, een van mijn beste au pair-vriendinnen, vertrekt vandaag namelijk terug naar Schotland en zal waarschijnlijk ook niet meer terug komen. Na een onenigheid met haar familie werd Kiera na eendrie maandlange dienstverrichting pardoes gevraagd om haar koffers te pakken en te vertrekken. Zonder enige directe aanleiding en met als excuus dat de ouders het 'geen match' vonden. Het nadeel wanneer je je zaakjes niet regelt via een organisatie waar je in zo'n situatie op terug kunt vallen, maar een op een met de familie. Dus zo volgde er gisteravond een moelijk afscheid van Kiera.

Fijn weekend aan jullie allemaal en ik zal proberen snel weer te schrijven!

Dikke kus,
Daan