Chère famille, copains et copines,

Tijd werd het weer voor een verhaaltje en ik heb gelukkig nog net de energie in mijn armen om een verhaaltje te typen. Ben namelijk net klaar met mijn handelingen voor de morgen: Paloma wassen, aankleden, tandjes poetsen etc., naar het park, naar de bakker, eten koken, Paloma voeren en dan dodo (slapen) voor Palo. Alleen ging die routine vandaag nét even wat anders want Isabelle had een klein fietsje gekocht voor Paloma met een verlengt handvat aan de achterkant. Daarmee kon ik haar wel even leuk duwen. Dus vandaag in plaats van met de buggy, met dat fietsje naar het park gereden. Mon dieu, wat een ellende. Want wat dan weer niet mogelijk is, ismet dat handvat sturen. Dat kan alleen Palo en die vertikt het natuurlijk om te luisteren als jij zegt à gauche, tout droit, à droit (links, rechtdoor, rechtsaf). Vervolgens rijd je dus overal tegenop en kost het je in plaats van2 minuten een kwartier om bij dat parkje te arriveren. Toen we op de terugweg ook nog 500 meter om moesten lopen om twee stokbroden te halen had ik het wel een beetje gehad met dat geklungel met die fiets. Dus twee tassen om mijn nek, Palomaop mijn ene arm, brood in de andere en dan ook nog dat fietsje weer mee naar huis slepen.Niet zogek dat ik mijn armen op een gegeven moment niet meer voelde.

Sowieso was de morgen al lastig want eenmaal in dat parkje aangekomen begint 'mademoiselle non'onophoudelijk te huilen en gillen. Oorzaak: onbekend. Alles geprobeerd om haar weer stil te krijgen, maar Palo zegt natuurlijk tegen alles 'Non!' en begint dan nog harder te huilen. Na een kwartier gillen en huilenheb ik haar uit alleradeloosheid en onmacht bij mij op schoot genomen en haar stevig omhelsdwaardoor ze eindelijk kalmeerde. Het moet een raar plaatje zijn geweest: een peutertje en haar au pair met waterige ogen op een stoeltje in het park. Na een half uur lang Paloma heen en weer gewiegd te hebbenen liedjes te hebben geneuried was ze weer in staat om te spelen.

Ook had ik deze weekeen aanvaring met de twee oudste kids. Computeren en televisie kijken is in dit huis namelijk verboden voor de kinderen met uitzondering op de woensdag en het weekend en televisie kijken is toegestaan op de avond. Dus toen ik dinsdagmiddag thuis kwam met Palo van het park was het natuurlijk niet de bedoeling dat Alice achter de computer zat.'Maar Baptiste heeft ook al drie kwartier gecomputerd!'. Prima tien minuten, niet langer. Ik ondertussen Paloma in bad doen waarna ik even later weer terug de kamer in loop. Zitten de twee monsters voor de televisie! Ja, dan moet je toch consequent zijn en de televisie uitdrukken. En bij een herhaling van het voorval zal ik toch maatregelen moeten nemen. Leuk en gemakkelijkis dat echt niet... Isabelle en Patrice zijn gelukkig druk bezig met een oplossing omdat het voor mijnatuurlijkniet mogelijk is om overal tegelijk te zijn!

Met al die drukte veroorzaakt door de kids wil je dan natuurlijk ook wel eenswat ontspanning zonder de kids. Gelukkigontmoette ik maandag een andere au pair in een van de parken hier in de buurt waarmee ik dinsdagavond wat ben gaan drinken. Best wel spannend want Marseille by night is echt heel erg anders. Marseille staat ook bekend om zijn ietwat lugubere wijken en straten. Zo zou ik leuk op Canebière Bourse op de bus stappen. Dat werd me dus streng verboden door Isabelle en Patrice. Schijnt nou net een straat te zijn waar je, je 's avonds niet wilt bevinden in verband met 'rare bevolking'. Dat hebben we inderdaad wel geweten want zitten Kiera (andere au pair meisje) en ik rustig op een gezellig terrasje stapt er opeens een of andere knul op Kiera af die voor haar gaat hangen met de woorden 'Kisszz miee!'. Na meerdere afwijzing van Kiera en een paar mislukte wegjagings-manoeuvres van mij zette de jongen het op een rennen, zo de straat uit. Waar Kiera en ik totaal verstrooid achter bleven. Dat Fransen meer flirtatious zijn betekend dus niet dat hun pogingen ook beter zijn want dit was toch wel ronduit wanhopig. Dat en Fransmannen bestaan met fatsoen bleek gelukkig wel want aanhet eind van de avond kregen we gezelschap van een paar vrienden van Kiera waardoor de avond toch nog gezellig afliep.

Zo te horen is Paloma op dit moment weer wakker geworden, dus ik zal mijn laptopje afsluiten! Jullie horen snel weer van me met nieuwe verhalen over mijn avonturen hier.

Bisous Dani